چند روزی است عزار دار تنم

جامه ام هست سیاه

دست هایی لرزان

و نگاهی مبهم       

می نشینم تنها

با خودم می بافم

جانمازی روشن

روی سنگ فرش مزارش اکنون

ظهر اینجا تلخ است

غزل و شعر چه سود؟

او که رفته بالا

و چقدر خندان است؟

فارغ از این دنیا

ما که ماندیم تنها

و چقدر نالانیم؟

در غم این دنیا

در فراق كوچ برادر نازنينم حاج رجبعلي صارمي

خدايش بيامرزد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: