در خلــوت مستـانه ام گُـم شد چــراغ خانه ام

کُشتــم چـــراغ خـانه ام در خلــوت مستانه ام

از بام و نام افتاده ام در این ســرای بی کسی

سـاقــی بیــا جامـم بــده انــدر خــم پیمـانه ام

یک فصل وقت کشت وکار فصل دگر زانِ درو

چیـزی نـدارم کشت کنـم مـن با درو بیگانه ام

از قیـل وقــال مـدرسه جـانــم سـرآمد بر لبم

کـو عاشقـی که جـان دهد من عاشــقِ جانانه ام

یک روز اسیــر دل شـدم روز دگر خانه بدوش

مست و خرامان می روم وللّه که من دیوانه ام

زاهــد نیَـم رســواگــرم مــن آتشِ خــاکسترم

بـی داد و بیــداد آمــدم ویــرانگــرِ کـاشانه ام

رنج فــراوان دیده ام نیشتـر زیاران خورده ام

با این همه افسـونگـری من گوهــری دردانه ام

رنگــی ندارد شعـر مـن سـودی ندارد حـرف من

در قعــر تاریخ مــانده ام اسطــوره و افسانه ام

یـا رب به فریـادم برس مسکیـن درگاهت منم

از اصــل و بُن افتاده ام خلــوت نشین خانه ام

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: